Vlindertuin te Lelydorp - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Madelon Deemter - WaarBenJij.nu Vlindertuin te Lelydorp - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Madelon Deemter - WaarBenJij.nu

Vlindertuin te Lelydorp

Blijf op de hoogte en volg Madelon

04 Mei 2017 | Suriname, Paramaribo

dinsdag 18 april.

Vandaag ga ik eindelijk naar de vlindertuin!
Ik heb er al veel over gehoord en gelezen, maar zelf gaan kijken is natuurlijk het beste.
Het is gelukkig mooi weer.
In Nederland maakt het niet zoveel uit of de zon schijnt of dat het regent; een vlindertuin is altijd binnen.
Maar hier is het waarschijnlijk gewoon buiten, met een net of zo, om te zorgen dat de vlinders er niet vandoor gaan.

We worden van harte welkom geheten.
Minder aardig is, dat je als niet-ingezetene meer entree moet betalen dan iemand die hier wel woont.
Ik geef al zoveel geld hier in dit land uit en dan ook nog extra betalen?
Dit slaat volgens Michiel en mijzelf dus helemaal nergens op!
Maar ja, de dame achter de kassa beslist of ze de deur voor je gaat opendoen, dus betaal je maar.....

We kunnen eerst naar de vlindertuin om te gaan kijken.
Straks zal een gids ons door de buitentuin leiden en ook het fokprogramma van de vlinders laten zien.

De vlindertuin is inderdaad een heel grote tuin met een sluis-ingang.
Anders gaan de vlinders er vandoor.
Toch zitten er een heel stel in het tussengedeelte en ik zou Madelon niet zijn, wanneer ik niet de buitendeur open hou om ze de vrijheid te geven!!
(moet je me maar niet extra laten betalen. Word ik een beetje opstandig van.)
Michiel help ook mee; handig dat hij bijna 2 meter lang is. Kan hij de vlinders die helemaal bovenin zitten, even een duwtje geven...

De hele constructie is afgedicht met gaasdoek, zodat er geen vlinder kan ontsnappen.
We zien heel veel verschillende fladders voorbij komen. De meeste hebben we ook gewoon bij Es in de tuin gezien, of in het binnenland.
Maar omdat ze niet weg kunnen, heb je meer kans om er een foto van te maken.
Denk ik.
Want iedere keer wanneer ik voorzichtig nader met mijn telefoon, gaan ze er vandoor!
Ook de blauwe Amorfo laat zich niet vastleggen!
Het is niet die helemaal blauwe vlinder zoals we in het binnenland hebben gezien.
We hadden van Cleon de gids gehoord, dat de blauwe Amorfo alleen op één bepaalde plant komt en zodra deze door een mens is aangeraakt, hij hier niet meer naar toe gaat.
Dat is dus niet te doen in een tuin, dus zijn er alleen de Amorfo's met een zwarte rand op hun vleugels.
Maar mooi blijven ze.

Esselien had buiten in de vijver een mooie lichtblauwe waterlelie gezien.
En deze staat nu ook bovenin de ruimte, in een soort van aquarium.
Ik roep Esselien en wijs haar de plant.
Dat is dus niet tegenover dovemansoren gezegd: net als ik is zij gék op stekjes verzamelen!
Ze gaat wat staan peuteren en binnen de kortste keren heeft ze een stekkie!
(moet je me maar niet extra laten betalen; word ik......)
Ik zeg dat er overal camera's hangen en dat ze bij de uitgang het stekkie kan gaan afrekenen.
Ze schrok zich een hoedje!

Wanneer we genoeg gezien hebben, gaan we verder kijken in het diorama-huis.

Er is beneden een tentoonstelling van levensechte natuurschilderijen en aquarellen van kunstenaar Wim Eriks
Ik maak van de mooiste een foto, zodat ik ze thuis kan vergroten en uitprinten.
Ga er een paar naar Esselien opsturen.

Boven is rondom een schilderij gemaakt, zoals de Mesdag:

https://www.youtube.com/watch?v=2cLmDtMhv2E

Het ziet er indrukwekkend uit, maar het is te warm om er lang te blijven.
Snel naar beneden en aan de andere kant is een hele verzameling van vlinders die in de loop der tijden in het Surinaamse oerwoud zijn verzameld.
Het is jammer dat er geen ontspiegeld glas voor de kasten zit, want door de lampen die er hangen is het onmogelijk om een foto ervan te maken.
Maar je moet je maar voorstellen dat het kasten zijn met vlinders in alle soorten en maten met één ding gemeen: een speld door hun lijfje!
(zal kijken of ik wat op internet kan vinden)
Maar niet alleen vlinders zijn er te zien!
Ook kevers, wandelende takken, krekels en natuurlijk spinnen!!

Als we ook hier uitgekeken zijn en de gids er nog niet is, gaan we in een restaurant even iets drinken.
Het blijft maar warm en we hopen dat de dame of heer maar snel komt.
Want de boswandeling is nu wel erg aantrekkelijk, gezien de schaduw.
Wanneer we tegen de dame die ons bedient zeggen dat we nog even in de schaduw gaan zitten om op de gids te wachten, zegt ze doodleuk: ik ben jullie gids hoor!
Tja, waarom verbaast dit niemand??

De wandeling door de tuin is mooi!
Je waant je echt in het oerwoud, zij het dat hier overal bordjes staan met de namen van verschillende struiken en bomen.
Wel leuk om te zien en ook heel leerzaam.

Wanneer we over een krakkemikkig bruggetje moeten, zie ik ineens vanuit mijn ooghoek een beestje zitten:]
een hagedisseding. Geen idee hoe het heet, maar het heeft ook iets weg van een kameleon!

Na de wandeling worden we geleid naar het fokcentrum van de vlinders.
Of liever gezegd, van de poppen.
Want daar zit de handel in.
De vlinders leggen de eieren op speciale planten en struiken.
De eieren worden verzameld en bewaard tot de rupsen en rupsjes eruit komen.
Dan gaan ze in aparte kasten mét de bijbehorende bladeren en dan is het wachten tot ze gaan verpoppen!
De poppen worden verzameld en geselecteerd.,
Daarna worden ze aan de hand van bestellijsten verpakt en over de hele wereld verzonden naar andere vlindertuinen.

Er is daar zelfs een ruimte met wel honderden Amorfo's!!
En we mogen even naar binnen om te ervaren wat het is als al die schitterende vlinders om je heen fladderen.
Nu is het de kans van mijn leven, want met zóveel Amorfo's moet het mij wel lukken om er een foto van de maken.
Weer mis!
Volgens mij moet je me in een ruimte zetten met duizenden van die blauwe vlinders en dan nóg moet ik hopen dat het lukt.
Ik heb er eentje kunnen fotograferen, maar heel scherp is het niet geworden.
Maar beter iets dan niets!

Het klinkt allemaal heel mooi, maar ik zie dat de grote vlinders die hun taak hebben gedaan, gewoon met de hand worden fijngeknepen.
Hebben ze z\niets meer aan!
Kijk, dat is de keerzijde van het verhaal.

Ook wanneer we bakken mogen bekijken met diverse slangen erin, word ik boos;
de beesten liggen in kale bakken op gaas!
Een bakje met vies water ergens in een hoek en verder niks om achter of onder te liggen!!
Bijna net als bij ons de zeugen, die "alleen" maar hoeven te zorgen voor nageslacht.

Idem dito is het met de landschildpadden!
Een hoge bak (in verband met de sapakara's en slangen die wel een schildpadje lusten, met op de bodem weer dat verr....te gaas!
Op mijn vraag hoe lang die beestjes daar moeten blijven, is het antwoord dat de meesten er 8 jaar zitten voordat ze groot genoeg zijn om in een speciaal verblijf te kunnen rondlopen.
8 jaar!!
Maar niet allemaal blijven er zo lang; er worden ook kleine schildpadjes verkocht aan liefhebbers.

Waarschijnlijk allemaal goed bedoeld, maar wij hebben toch een ander beeld hoe je met dieren moet omgaan, of het nu schildpadden, slangen of vlinders gaat.
Ik kan het natuurlijk niet laten om dit tegen het meisje te zeggen.
Dat de meeste toeristen uit Nederland dit waarschijnlijk helemaal niet leuk vinden om te zien!
Vooral de situatie van de slangen.
Misschien beter om dit laatste stukje educatie maar over te slaan?
Zelfs Esselien vindt het maar niks.
Ze zal het met de eigenaar bespreken, maar of het gaat helpen??
Maar misschien is het ook wel goed om dit aan bezoekers te laten zien.
Kunnen ze de leefsituaties verbeteren!

We zijn aan het einde van de rondleiding gekomen en bedanken onze gids voor haar uitleg.
In de shop koop ik nog wel een paar mooie aquarellen-kaarten van vlinders.
Mooi om in te lijsten voor thuis.

In eerste instantie zou Michiel morgen weer naar de stad gaan.
Hij wil voordat hij naar huis gaat, nog naar Frans-Guyana toe.
Maar hij kan nu net zo goed meteen vanaf Lelydorp met een bus naar de stad toe.
Scheelt weer tijd en hij kan vandaag dan nog vervoer etc. regelen.

Hij stelt voor om in Lelydorp samen nog iets te gaan eten en dat doen we in een van die kleine tentjes.
Esselien vraagt aan mij of hij het leuk zou vinden wanneer we hem volgende week naar Zanderij zouden brengen.
Het bezoek is dus goed bevallen en ze mag hem wel.
Ik vraag het aan Michiel en hij vindt het een mooi aanbod, wat hij graag aanneemt.
Hij vliegt maandag 24 april weer terug, dus komt hij die zondag ervoor weer naar de Meursweg.
Sharoek weer helemaal blij, want dan kan hij weer voetballen en spelletjes doen en koken en......

We kunnen nog net afscheid nemen en hem een fijne reis richting Frans-Guyana wensen, want er komt net een bus richting stad aanrijden.

Vanavond maar eens vroeg naar bed.

wordt vervolgd.......




  • 10 Mei 2017 - 04:05

    Madelon Van Deemter:

    sorry, maar de boel is weer helemaal door elkaar geschud! Veel werk aan gehad om het in goede volgorde te krijgen, maar technisch gaat er achter de schermen vaak iets mis.
    Hoop dat ik het snel kan veranderen.
    Ondertussen maar genieten van de foto's, dacht ik.

    Madelon

  • 10 Mei 2017 - 04:06

    Madelon Van Deemter:

    Jeetje!! Ik zie dat de foto's ook gedraaid zijn!

  • 04 December 2024 - 12:13

    Distilling Forum:

    Thanks for taking the time to discuss this, I feel strongly about it and love learning more on this topic. If possible, as you gain expertise, would you mind updating your blog with extra information? It is extremely helpful for me. Distilling Forum

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Madelon

mvdeemter@hotmail.com

Actief sinds 20 Feb. 2017
Verslag gelezen: 9270
Totaal aantal bezoekers 320370

Voorgaande reizen:

28 Februari 2017 - 16 Mei 2017

Mijn eerste reis alleen naar Suriname!

Landen bezocht: