Commewijne

donderdag 9 maart.

(bericht over woning is kopie verslag blog)

Vanmorgen ga ik naar Commewijne, om de woning te gaan bekijken .
Gisteren had ik bij Zus&Zo (dus eigenlijk bij Zo.. ) een fiets gereserveerd, mét bak voorop, zodat ik mijn rugzak niet op mijn rug hoef te houden.
Alleen dreigt het straks weer te gaan regenen en een paraplu omhooghouden (incl. natte oksels!) terwijl ik aan het fietsen ben lijkt mij geen optie, dus ik annuleer de fiets en ga lopend richting het veer.
Ik heb geluk en kan meteen instappen en vertrekken naar de overkant.

Dit is de eerste keer dat ik met een bootje de Surinamerivier oversteek, richting Commewijne.
Ik ben wel vaker daar geweest, maar iedere keer over de "Bosjebrug",
We varen vlak langs de "Goslar
Misschien dat dit jaar het schip uit de rivier wordt gehaald, maar nog niet iedereen is overtuigd van het nut en de gevolgen die dit zal hebben.


Aan de overkant aangekomen, moet ik meteen mijn paraplu weer uit mijn tas halen: het regent weer eens. En deze keer niet eerst voorzichtig en dan harder; nee, deze keer gaan in één keer de sluizen open en zijn in no time mijn schoenen doorweekt.
Maar de temperatuur blijft gewoon heerlijk, dus monter stap ik door, alle taxi's die me willen meenemen vriendelijk wegwuivend.
(je zíet ze denken; rare Hollanders, die bakra's)

Ik had van Asha gehoord dat de woning op ongeveer 900 meter van de steiger lag, maar ik was er eerder dan ik dacht.
De aanblik van de woning "in het echt" doet prettig aan. Alleen had ik gedacht dat het in een zijstraat van de Oost-Westverbinding zou liggen. Maar het huis staat aan de doorgaande weg. Gelukkig is er een grote voortuin, dus ligt de woning best een stuk van de weg af. En het hele terrein is afgezet door een muur en een groot toegangshek.

Natuurlijk komen er meteen 2 vrij jonge honden aangerend en zetten een enorme keel op.
Ik zeg rustig dat ze wel wat minder mogen blaffen, want ik ga toch niet weg. Ik steek mijn hand door het hek en kan meteen de eerste hond aaien. En al snel komt nummer twee aangeslopen en ook die geeft zich gewonnen.
don't try this at home!!
Maar het is een gegeven, dat in Suriname honden niks doen tegen blanken, aangezien die ook niks doen tegen honden!

Asha laat me snel binnen en nodigt me uit om eerst thee drinken, maar eerst zet ze mijn gympjes onder het afdak, in de hoop dat ze nog zullen drogen.....
We drinken eigengemaakte thee van blad van de zuurzakboom, sereh en nog iets uit haar tuin. Ben ik natuurlijk weer vergeten! Ik geloof blad van de manja.
Maar hij smaakt heerlijk!

En daarna gaan we de woning bekijken.
Deze is dus inderdaad groot.
Er is een grote U-vormige keuken, compleet met apparatuur, bestek, servies, pannen, potten etc.
Een grote koelkast is er ook.
Beneden is een slaapkamer en nog een aparte ruimte, die eventueel als kantoor of privé-ruimte dienst kan doen.
Verder een zithoek en douche en toilet.
Boven is een grote ruimte met een schitterende houten vloer en een dubbele deur naar een groot balkon. Hier moet het 's avonds heerlijk toeven zijn....
Er bevinden zich op deze verdieping 4 grote slaapkamers en weer een grote douche en toilet.
En iedere slaapkamer heeft een grote kledingkast plus 2-persoons bed, die er ook mogen blijven staan als ik zou willen.
Een groot voordeel is ook, dat iedere slaapkamer een airco heeft en de ramen hebben muskietenhorren.
Dus geen gedoe met een klamboe!

Achter de keuken bevindt zich haar eigen woning. Ze geeft aan, dat ze hier niet hoeft te wonen, mocht ik dit niet willen, maar ik zeg dat ik het wel prettig zou vinden om een buurvrouw te hebben!
Hier zijn we het samen dus al snel over eens.

Vervolgens gaan we de tuin bekijken, ieder gewapend met een grote paraplu. Deze keer krijg ik een grote wit/paarse NDP-paraplu mee.
Beschermt de partij van Bouterse je toch érgens tegen.....

Het is jammer dat het zo hard regent, want dat maakt de grond glad en glibberig.
Binnen de kortste keren heb ik een plakkaat klei onder mijn geleende slippers zitten en moet mijn best doen om niet in een spagaat te schieten. (voordeel is dan, dat je weet dat je dat óók kan. Of niet!)
De tuin is mooi en heeft veel fruitbomen. In het midden bevindt zich een trens (brede sloot) waar gevist kan worden.
En aan het einde staan verschillende grote manjabomen (mango's) waar je volgens Asha heerlijk kunt hangen in je hangmat!

We gaan weer in de keuken zitten voor ons tweede kopje thee en praten over de buurt, mijn plannen voor de stichting etc.
We hebben samen het gevoel dat we het goed met elkaar kunnen vinden.
Asha houdt van koken en kookt ook voor grote hoeveelheden mensen.
Waarop ik dus op het idee kom, dat zij perfect als kok zou kunnen fungeren!
Want laten we wel zijn: ik denk niet dat mijn Surinaamse kookkunst heel erg in de smaak zal vallen bij de kinderen!

Maar natuurlijk is het nog niet beslist of ik inderdaad deze woning zal gaan huren; we moeten het nog over de huur hebben en per wanneer.
Ze heeft het hier ook al met haar man over gehad en we komen al vrij snel op een bedrag wat voor mij haalbaar zou kunnen zijn om te betalen.
Voorlopig uit eigen zak, wegens gebrek aan baten, maar toch...
Per wanneer is moeilijker aan te geven, want dit heeft met meerdere factoren te maken.
Met mijn werk bijvoorbeeld en wanneer ik met pre-pensioen zou kunnen gaan en nog een paar dingen.
Maar over het algemeen ziet het er veelbelovend uit!

Ik zeg dat ik dit alles eerst eens goed wil overdenken en de indrukken die ik van de woning en omgeving heb gekregen, goed wil laten bezinken.
En dat ik graag nog eens terugkom, om te kijken of de eerste indruk nog steeds dezelfde is als nu.
Annette wil ook graag gaan kijken en zij kan een redelijk goede inschatting maken of deze plek een goede kan zijn voor Passiegron.

We spreken af dat ik haar altijd kan bellen, mocht ik nog vragen hebben.
En ze biedt aan om me naar het veer te brengen, want het regent nog steeds!
Dat is natuurlijk fijn aangeboden en maak hier dankbaar gebruik van.
Ik trek mijn nog steeds kletsnatte gympen weer aan en besluit terug in de stad meteen een paar goedkope plastic slippers te halen! Want op deze manier gaan je voeten blaren krijgen!

Ik heb dus veel om over na te denken.
Best positief gestemd vertrek ik met de boot weer terug naar de stad.

Eerder deze week heb ik ook een afspraak gemaakt met Yolanda Stella.
Ze werkt bij het Min. van Onderwijs als coördinator bijzonder onderwijs..
We hebben om 3 uur op het terras bij Spanhoek afgesproken.
Ondertussen is het zó hard gaan regenen, dat het geen zin heeft om de plassen, of zeg maar strómen water te gaan ontwijken.
Mjijn schoenen zijn toch al doorweekt, dus stamp ik er dwars doorheen.
Schiet ook wel lekker op, wanneer je niet iedere keer hoeft op te letten waar je voet te zetten.
Omdat ik nog zeeén van tijd heb, ga ik eerst eens kijken in een kledingwinkel, of ze een korte witte broek hebben. Degene die ik heb meegenomen, is me veel te groot geworden, evenals nog 3!
Slimmer geweest om ook die eerst te hebben gepast alvorens in de koffer te doen!
Maar ze hebben geen korte witte broeken, of welke kleur dan ook.
Wel van die dunne nylon flodderbroeken tot aan je knieën, maar dat is de bedoeling dus duidelijk niet.
Nylon! In de tropen!
Dan maar op zoek naar slippers. Pas na de zóveelste winkel vind ik slipper in maat 39. Of ik wil passen.
Heeft u ze dan groter? Nou, dan neem ik ze mee. Want als ik nu mijn gympies uitdoe, kom ik er nooit meer in!
Hierna haal ik een soort van butter voor mijn haar: het pluist als ik weet niet wat, dus wat extra aandacht is geen overbodige luxe voor die bijna bos stro van mij.
De slippers passen helaas net niet. Maar beter dan die natte dingen.
Die stop ik thuis wel in de wasmachine.

Ik ga naar het terras van Spanhoek, bestel een tosti en cappuccino (ja, ook hier) en ga naar het toilet om het spul in mijn haar te smeren.
En wat denk je??
Het doet wat het doen moet!!Jawel, in Suriname!
Met een bos mooie krullen stap ik het terras op en ga genieten van mijn lunch.
Het begint op een gegeven moment zó hard te regenen, dat ik gewoon naar een tafeltje verder op het terras moet verhuizen.Gelukkig waait het niet, dus de krant -zij het vochtig geworden- is te lezen.
Yolanda belt me rond 3 uur op om te vragen of de afspraak nog doorgaat.
Ja toch zeker??
Ze zegt dat ze bezig is haar auto ergens in de buurt te parkeren en ze komt pas rond half vier aanzetten!!
We gaan binnen zitten, want de regen maakt teveel lawaai op het dak om een goed gesprek te kunnen voeren.

Het gaat goed met haar en ze is blij dat ze haar baan heeft kunnen behouden, gezien al het heen- en weer geschuif met ambtenaren.
Ze vertelt dat ze binnen het team nu vaker drukker zijn met de ouders van de kinderen die problemen hebben. Want die vinden vaak voor het eerst een luisterend oor!
En als deze mensen eenmaal beginnen te vertellen, dan kunnen ze vaak haast niet meer stoppen.
Heftig allemaal.

Odertussen is het bijna 5 uur geworden, dus gaan we weer ieders onze weg. Wel gaan we elkaar nog bellen om weer ergens af te spreken.
En over een uur komt Farida, dus voor die tijd wil ik me heel graag omkleden!

Terug bij Zus&Zo maar weer eens de pakketdienst gebeld.
Het meisje blijft alleraardigst en beloofd me, dat ze me morgenvroeg zal bellen rond een uur of 8, zodra ze open gaan.
Dat is fijn, want wanneer de doos er nog steeds niet is, kan ik Esselien bellen om door te geven dat ze niet naar de stad hoeft te komen en dat ik de bus naar huis neem.
Ook mail ik Gerard om te zeggen dat ik morgen niet kom.
Hij is tot half twaalf in het museum en voordat Es in de stad zijn, het eventueel aangekomen pakket hebbe opgehaald en doorrijden naar het museum, dan is de morgen al bijna voorbij.
Dus handige om een nieuwe afspraak te maken, lijkt me.
Ik bestel weer een djogo en ga op de laptop verder met mijn verslagen.
Om half zeven arriveert Farida en er volgt een heel gezellige avond!
Om tien uur wordt het voor haar tijd om weer naar haar appartement te gaan. Omdat ik niet wil dat ze ergens op een bus moet gaan staan te wachten, laat ik haar een taxi bellen en niet veel later geeft ze te kennen dat ze thuis is.

Ik zie dat Annette de notulen heeft uitgewerkt en ik vind het goed zo.
Paar kleine dingetjes aanpassen en dan mag ze hem wat mij betreft uitprinten.

De laatste afleveringen op Netflx gekeken en dan slapen.
Morgen vroeg op om de kamer uit te checken.
En ik word vroeg gebeld door de pakketdienst en ook wil ik niet te laat naar huis."

wordt vervolgd......