Dag van de waarheid!?

23 maart.

Vandaag moet het dan eindelijk gebeuren: we gaan tekenen voor een rekening voor Passiegron bij de Hakrinbank.
En mijn pakket is gearriveerd.

Esselien gaat mee, maar eerst moeten we buurvrouw Joyce ophalen.
Zij heeft op haar werk in de stad een soort van sollicitatiegesprek. Ze wil graag op een andere afdeling werken bij de Bloedbank Suriname.
En als we tóch die kant opgaan....worden er 23 defecte wasmachines achterin de bak geladen.
Kunnen we bij Lelydorp afleveren.

Ik heb voor mijzelf een lijstje gemaakt van alle dingen die er vandaag gedaan moeten worden;
- naar de KKF om het nieuwe uittreksel stichtingsregister op te halen
- pakket ophalen
-naar de bank
-naar Commewijne

en daar komt bij:
- wasmachines wegbrengen
- Joyce afzetten

Natuurlijk gaan de dingen weer anders dan mijn lijstje.
What's new?

Nadat we de machines bij de reparateur hebben achtergelaten, zegt Joyce dat ze wel even mee wil gaan om mijn pakket op te halen.
Ze heeft tijd genoeg en ze kent vanuit haar vorige werk veel douaniers. Kan wel eens handig zijn....
Ik heb een briefje van de vervoerder in Zwolle, dat ik op de Zwarthovenbrugstraat moet zijn.
Bij vervoersmaatschappij Surinam Shipping.
Daar aangekomen zegt de dame (die ik al verschillende keren aan de telefoon gehad heb) dat het pakket er nog niet is!!
Er is wel een container binnengekomen \, maar die moet nog ingeklaard worden en dat kan nog wel een paar uur duren.
Joyce wordt boos en zegt dat mijn pakket al bijna 6 weken onderweg is en dat er iedere 14 dagen een container binnenkomt.
Dus dat mijn pakket er nog niet is, klopt niet.
Zelfs ik weet ondertussen dat boos worden helemaal geen effect heeft,
Joyce vraagt voor de zekerheid, of de pakketten op dit adres binnenkomen; nee dus!
Daarvoor moeten we een eind terug rijden; naar de Hendrikstraat (of zo)
Op dit adres kun je alleen pakketten versturen.
Dus!

Wij weer terugrijden en daar aangekomen, zien we inderdaad een container voor de deur staan die uitgeladen wordt!
Dus die dame had toch gelijk.
Bij navraag blijkt, dat deze vervoerder inderdaad 1x per maand een vracht binnen krijgt.
Dame dus weer gelijk.
(bij deze dus 2 x een excuus)

De pakketten zijn al uitgeladen, maar de douane is er nog niet klaar mee.
Of ik misschien een half uurtje wil wachten?
Ach meneer, dat half uurtje kan er ook nog wel bij, toch?

Ik zeg tegen Es, dat het misschien handig is dat zij Joyce gaat wegbrengen, anders zitten we zo in tijdnood.
Ik wacht hier wel.
Kan ik meteen wat foto's maken en gezellig kletsen met de man die buiten soft verkoopt.

En ja hoor, binnen een half uur komt er een man in uniform naar me toe met een formulier: pakket is vrijgegeven.
Ik moet aan de kassa 47 SRD administratiekosten betalen en voilá: daar komt mijn pakket!!
Ik kan hem wel omarmen, maar dat staat een beetje vreemd, denk ik.
Maar de gedachte bij wat er allemaal in zit........

Niet veel later komt Esselien terug en het pakket wordt achterin de auto geladen.
Op naar de bank, zegt ze.
Nee, eerst naar de KKF om die papieren op te halen, anders heb ik de boel niet compleet.
Daar waren we vlakbij geweest, toen bij dat vervoersbedrijf.
Weer helemaal terug naar af.
Maar ik had haar heel duidelijk gezegd waar ik vandaag allemaal naar toe moet.
Weet de weg ook niet precies.
Maar gelukkig is het niet heel veel omrijden en de papieren liggen al klaar.
En de kosten van 10 SRD zijn te verwaarlozen.

Zo, nu heb ik alle papieren die de bank wil hebben.
Maar omdat ik vanmorgen nog steeds geen internet had op de Meursweg, weet ik niet of er al gereageerd is door de bank.
Dan ga ik maar op de gok.
Ik meld me beneden aan de balie en vraag of mevrouw Schróder wellicht even tijd voor me heeft.
Natuurlijk heeft ze dat.
Ze denkt dat ik een uur te vroeg ben, maar leg haar uit dat ik niet weet of die papieren van de CBB nodig zijn.
Ik geef haar de map met alle papieren.
Gelukkig hoef ik geen uittreksel te hebben; geldt alleen voor ingezetenen van Suriname.
En Annette en Inka kunnen deze later ook afgeven aan de bank!
Om tijd te besparen maakt ze van alle papieren een kopie. Van de statuten van Passiegron heb ik al een kopie gemaakt, dus die mag ze hebben.
Dus we zien elkaar over een uur om te tekenen.
YES YES YES

Ik stel Esselien voor om bij Zus&Zo koffie te gaan drinken en daar kan ik Annette doorgeven dat alles in orde is en dat ze om 13.00 uur kan komen.
Maar volgens Es hebben we niet zoveel tijd meer.
Voordat ze daar haar auto heeft kunnen parkeren en we aan de koffie zitten, moeten we eigenlijk alweer weg.
Handiger is het, om naast de bank bij een eethuisje te gaan zitten.
Prima idee.
En voor de eerste keer sinds ik in Suriname ben eet ik een bara!
Heerlijk zijn die.
Ik bel Annette en geeft de boodschap door.
Ze heeft nog steeds haar twijfels.....heel begrijpelijk.
Maar als geboren optimist is het voor mij vandaag een feestdag!

Om 12.45 uur zitten Es en ik in de hal van de bank te wachten. Hier is het tenminste lekker koel.
Maar wanneer er om 13.15 uur nog geen Annette te zien is, merken we dat we steenkoude armen en benen hebben.
Om half twee komen de dames binnen en snel melden we ons.
Mevrouw Schroder is helemaal niet verbaasd dat we meer dan een half uur te laat zijn!
Alle papieren zijn doorgenomen en dan is het grote moment daar: we gaan tekenen.
Verschillende stukken worden voor onze neus neergelegd, waar we snel onze handtekening onder zetten!
Stel je voor dat er iets niet klopt.....
Vervolgens wordt afgesproken wie bevoegd is om geld van de rekening te halen.
Minimaal 2 personen en dat zullen voorlopig Annette en Inka zijn,
Niet handig om mij dat te laten doen vanuit Nederland, lijkt ons.
Niet dat er een cent af te halen is....
Ook wil ze weten of we al donateurs hebben.
Ja.
Wie?
Ze moet namelijk minimaal één naam noteren.
Dennis!! roepen we in koor.
Ze noteert zijn naam; nu kan hij er niet meer onderuit, hahaha.
We vragen nog, of ze ook een bedrag moet hebben; weten wij wel een antwoord op, maar dat hoeft niet.

En dan zijn we klaar.
We kijken elkaar een beetje lacherig aan; zou het dan echt?
Mevrouw Schróder zegt dat alles nog wel beoordeeld moet worden door een soort van commissie en dat ik binnen 14 dagen antwoord heb.
Zodra groen licht gegeven wordt, kan ik bij iedere Hakrinbank een eerste storting doen van 10 SRD én €10
Blijft dus nog een béétje spannend.

Esselien heeft al die tijd beneden in de hal gezeten en is bijna een ijsklomp geworden.
De bank is ook al gesloten (is allang 14.00 uur geweest) en we verlaten het gebouw via een zijuitgang.
Bam!! die hitte!
Es zegt dat ze graag naar huis wil.
Als ik naar Commewijne wil gaan, dan kan ik wel met Annette meerijden, maar moet met de bus terug.
En eigenlijk zijn we alle drie moe en willen naar huis.
Dus bel ik Asha op om te zeggen dat we een andere keer komen.
Een dikke hug tussen de bestuursleden en óp naar de Meursweg.

Onderweg gaan we nog even bij Golden Ocean op de I.Ghandiweg boodschappen doen.
Hier hadden ze de vorige keer yoghurt, zij het over datum, maar toch!
Ik wil graag een spinazietaart gaan maken voor morgen.
Voor vanavond heb ik alles in huis voor petjil.
het is donderdag, dus vega-dag.
En warempel, ze hebben verse yoghurt, bladerdeeg én diepvriesspinazie.
Dat wordt smullen!

En dan kan ik eindelijk mijn pakket openmaken en de cadeautjes uitdelen die ik voor Es en Sharoek heb meegenomen.
Heerlijk om al die vertrouwde spullen weer te zien!
Ik besluit dat ik straks een heerlijk 3Care-brood ga bakken.
Want mijn buik laat voorzichtig zien dat die Surinaamse broodjes niet heel gezond voor mij zijn.

De yoghurt gaat, zoals mijn moeder vroeger deed, in een theedoek in een vergiet in de koelkast.
Dat is morgen ingedikt tot "hangop", of dikke kwark.

De poesjes én stiefvader zijn blij dat ik weer thuis ben; hebben zin in melk en brokjes.
Die koop ik bij de winkel voor.
Ssssssst, niet verklappen hoor!

Wordt vervolgd.............