geregel gaat beginnen!

26 maart.

Gisteren is ook Dennis Lapar gearriveerd in Suriname en vandaag hadden we een afspraak om 11.00 uur bij kindertehuis Odoniti, waar hij graag een bezoek aan wilde brengen.
Maar gisteravond kreeg ik een mailtje van hem met de vraag, of we vanmorgen ook om 08.00 uur kunnen komen!

Zó vroeg?
Ja, want zijn broer komt ook mee en deze moet om 11.00 uur preken in de kerk.
Ik dus gisteravond nog naar Odoniti gebeld en krijg wel iemand aan de lijn die de boodschap zal doorgeven.
Geen idee wie het is, maar ik hoop maar dat het goed komt.

Iets voor 8 uur staan daar Dennis en zijn broer op het erf bij Essselien.
De laatste keer dat wij elkaar gezien hebben was op de emigratiebeurs in Houten, dus dit is een leuk weerzien.
En nu ben ík degene die hem hartelijk welkom heet in Suriname!

We vertrekken snel naar Odonitie en daar aangekomen kijkt de heer
Goedschalk een beetje vreemd op: we zijn behoorlijk te vroeg.
Blijkt dat ik gisteren zijn vrouw aan de telefoon gehad heb en die zou de boodschap doorgeven, maar ze had geen internet.
Maar we zijn hartelijk welkom.
Dennis vertelt waarom hij hier naar toe is gekomen en heeft ook verschillende vragen voor hem.
Ook zijn vrouw wordt erbij gehaald en wanneer blijkt dat er 's middags een verjaardagsfeest is van iemand buitenaf en dat de kinderen van het tehuis hier ook mij aanwezig mogen zijn, besluit Dennis om ook een (fin.) bijdrage te geven.
Zo mooi gebaar.....

Snel worden nog een paar foto's gemaakt en dan moeten we alweer vertrekken.
De dominee wacht niet he?

We spreken af, dat volgende week zaterdag, wanneer Frans en ik weer terug zijn uit Boven-Suriname, we naar de woning in Commewijne gaan kijken.

Omdat Frans toch nog naar schoenen wil gaan kijken, besluiten we om samen met de bus naar Paramaribo te gaan.
Hier zijn de meeste winkels op zondag gewoon geopend en in de stad heb je gewoon veel meer keus.

Het is voor Frans ook een hele ervaring om na al die jaren in een busje naar de stad te rijden.
Hij is dan ook bijna de hele rit bezig met het maken van foto's!
Kan nog wat worden....
(waar kén ik dit toch van....?)

In de stad gaan we naar verschillende winkels om achter die jungleboots aan te gaan en uiteindelijk geeft ook Frans toe, dat zijn gewone schoenen wel voldoende moeten zijn.
De schoenen die hij in gedachte heeft, zijn die vanuit zijn diensttijd; van die canvas-dingen!!
Maar die hebben ze zelfs in het Surinaamse leger niet meer!

Ik zeg, dat het wel belangrijks is om wel te zorgen voor waterschoenen. Heeft hij die meegenomen?
Tuurlijk niet.
Gelukkig hebben ze die bij Steps óók in maat 45!
Frans vraagt nog naar een maatje groter,maar alles gaat hier tot maat 45!
Op grotere voet leven ze hier gewoon niet.......

Omdat Frans nog wat langer in de stad wil blijven, gaan we wat rondlopen en kan hij de nodige foto's maken.
Natuurlijk moeten de belangrijke locaties in de stad bekeken worden, zoals het Fort Zeelandia en de Waterkant.
Ik mag nog even snel het Fort in om de gids, de heer van Tilborg te groeten. Het is nl. al bijna 16.00 uur en dan gaat het Fort dicht.
De heer van Tilborg herkent me nog en natuurlijk hebben we het over de awara's die Engel en ik een keer voor hem hebben meegenomen.
Ik beloof dat ik een volgende keer weer een zakje zal meenemen. En ook ramvbutan!

Ook is het leuk om even naar het TRIS-monument te gaan, maar ik moet Frans echt ompraten, om er even bij te gaan staan.
Maar wat hij wel wil, is petjil eten aan de Waterkant!
Hij heeft mij zo vaak horen zeggen hoe lekker dit is, dus wil hij dit zelf ook wel eens meemaken.
Succes geweest.

We lopen nog langs de Waterkant en hij verbaast zich over de slechte staat van de overheidsgebouwen.
Tja.
Dan gaat het verder door de Palmentuin en komen we bij Zus en Zo.
Daar gaan we een heerlijk koude djogo drinken, want het is behoorlijk warm in de stad.
Frans stuurt meteen wat foto's door naar huis etc. , een beeld wat ik vaker ga zien....

Hierna slenteren we verder en dan komen we bij de synagoge/moskee uit.
We worden de stad en de hitte een beetje moe en bellen René op, om te vragen of hij ons terug naar de Meursweg wil brengen.
We moeten onze tassen voor morgen nog pakken!
Ik heb nl. even gebeld met de vraag hoe laat we morgen opgehaald worden; tussen 09.30 en 10.00 uur.
Gelukkig niet zo vroeg, maar toch....

wordt vervolgd.....