naar Saramacca

zondag 9 april.

Vandaag heeft Esselien een afspraak met iemand in Saramacca en er gaat een vriendin met haar dochter mee.
Dus volle bak in de auto.
Ik ben deze vakantie nog niet in Saramacca geweest.
Ik wil graag nog eens bij Ruud Souverein van Candid Fruits langs.
Hij is de buurman van Bert Schreuders, dus zou een bezoek mooi kunnen combineren.
Maar eerst maar eens kijken waar Es ons naar toe gaat brengen....

Eerst moeten we tanken en het meisje en Sharoek gaan naar binnen om iets te drinken te kopen.
Ze komen terug met 4 flesjes drinken......
We zijn toch met z'n vijven????
Dan blijkt het, dat ze voor mij niets heeft gekocht.
Beetje vreemd wel.
ik ga ook naar binnen en koop voor Es en mijzelf en de dame achterin een ijskoffie.
Die is daar zó lekker!
Sharoek probeert nog even of hij een slushy kan lospeuteren, maar die bonjour ik meteen de auto weer in.

We rijden via de nieuwe brug over de Saramaccarivier richting Groningen naar het noord-westen en komen langs verschillende plaatsen met mooie namen als Mahodorp, Tottikamp, Grankreek,Columbia en Calcutta naar de plaats van bestemming.
Onderweg gaan we nog even iets eten, want het is inmiddels al twee uur en we hebben alleen maar ontbeten.
Lunchen is hier gewoon een bak bami of nasi eten hoor.

We komen inderdaad langs Candid Fruits, maar voordat ik Es heb duidelijk gemaakt dat ik wel even zou willen kijken, zijn we al weer een stuk verder en ik laat het maar zo.
Volgende keer beter......

We blijken naar een man te gaan, die speciale (geheime!!) kruiden gebruikt voor de meest uiteenlopende klachten en pijnen.
De dochter die mee is, heeft last van haar buik en is in het ziekenhuis onder behandeling.
Ze krijgt dagelijks 13 (!) medicijnen te slikken, waaronder prednison.
Ze is daarom ook dikker geworden en heeft al een beetje een opgeblazen gezicht, maar het meeste last heeft ze van de bijwerkingen van al die pillen.
Men wil haar in het ziekenhuis gaan dialyseren, maar volgens de internist is er met haar nieren niks aan de hand!
Raar verhaal, maar de man van de kruiden kan haar wel helpen en legt uit hoe ze het mengsel zowel in- als uitwendig moet gebruiken.
Om te laten zien dat hij zuivere spullen gebruikt, gaat hij samen met haar van iedere fles een klein glaasje drinken.
Terwijl hij er lachend bij zit, slaat zij bijna van haar stoel!!
Het moet zó verschrikkelijk vies zijn, dat ze er tranen van in haar ogen krijgt.
En dat moet ze 2x per dag doen gedurende minimaal 3 maanden....
Om haar gerust te stellen zegt hij, dat zijn jongste patiëntje 18 maanden oud is en die kan het ook wegslikken....
Alsof dat de smaak minder erg maakt!
Maar ze belooft om het te gaan doen.

We rijden weer terug, alleen een andere route.
Want op de heenweg heeft Es al gezien dat de kant waar wij dan moesten rijden, vol met gaten zit.
Dus vandaar dat we anders gaan.
Wel leuk, want dan zien we weer nieuwe dingen.

We zetten moeder en dochter op de hoek van de Meursweg weer af en gaan snel naar huis, voordat het te donker wordt.
Onderweg heeft Es al verschillende malen naar huis gebeld om tegen Faroek te zeggen dat de kippen, doksen, honden en katten eten moeten hebben.
Maar hij neemt niet op, dus waarschijnlijk moet het allemaal nog gedaan worden.

Morgen blijven we thuis.
Kan ik mijn huisje gaan poetsen....

wordt vervolgd......